'Het ziekenhuis heeft me de kans gegeven om mijn talenten te ontwikkelen.' Lees het verhaal van Wilma over haar bijzondere tijd in CWZ. Na 35 jaar neemt zij afscheid.
'Het ziekenhuis heeft me de kans gegeven om mijn talenten te ontwikkelen.' Lees het verhaal van Wilma over haar bijzondere tijd in CWZ. Na 35 jaar neemt zij afscheid.
‘In de zomer was het soms ondraaglijk heet en in de winter kon ik weleens niet typen van de kou. Mijn werkkamertje in het oude ziekenhuis aan de Annastraat was boven de operatie-afdeling en bereikbaar via een steile trap. Vroeger verbleven hier nonnen,’ vertelt Wilma Dorussen met een glimlach. Ze neemt ons mee terug naar haar eerste werkjaren in CWZ, waar ze in 1989 begon als secretaresse van de hoofden van de dienst behandelafdelingen en dienst poliklinieken. Op 19 september sluit ze de deur van CWZ.
Wilma’s carrière in CWZ beslaat meer dan drie decennia, waarin ze verschillende functies heeft gehad. Ze vertelt over veranderingen, bijzondere momenten en vooral de warme band met collega’s. ‘Het was in die eerste jaren een totaal andere tijd,’ begint ze. ‘Alles ging nog op papier. De automatisering was nog ver te zoeken, en ik moest dagelijks heel wat lopen om berichten naar de afdelingen te brengen. Dat was mijn dagelijkse beweging, een sportschool was niet nodig. Wat was het een nieuwe wereld toen de eerste computer kwam en we gingen werken met het teksverwerkingsprogramma. Geweldig!’
‘In 1992 verhuisden we naar het nieuwe ziekenhuis. Van dat oude, stoffige kamertje naar een prachtig kantoor, waar ik samen met mijn collega Wilma Bonnikhorst werkte. Wat een verschil! Het was een hele drukke, dynamische tijd.’
Wilma’s loopbaan verliep allesbehalve eentonig. ‘Rond 2000 verdwenen de functies van de diensthoofden door reorganisaties. Er kwamen directeuren zorg,’ legt ze uit. ‘Ik werd secretaresse van een van hen. In 2009 volgde een nieuwe reorganisatie, wat voor haar aanleiding was om een andere richting in te slaan. Ze werd hoofd van de polikliniek en het secretariaat neurologie/neurochirurgie en de functieafdeling klinische neurofysiologie. ‘Een mooie functie,’ herinnert ze zich, ‘die ik met veel plezier heb vervuld tot ik het door persoonlijke omstandigheden rustiger aan wilde doen. Ik ging aande slag als management- en projectassistent bij Els Bakker, een van de managers bedrijfsvoering.
Ook haar vakgebied stond niet stil. ‘Er kwam strengere wetgeving, vooral voor de aanschaf van medische apparatuur,’ legt ze uit. ‘Het ziekenhuis moest aan steeds meer voorwaarden voldoen, en dat proces heb ik me helemaal eigengemaakt. Het betekende intensief samenwerken met afdelingen zoals inkoop en medische Inkoop en vele gebruikers. Ik deed dat altijd met veel plezier. Ook het ondersteunen van de afdelingshoofden cardiologie en neurologie/neurochirurgie was een dankbare klus.’
Over de vraag wat het meeste indruk op haar heeft gemaakt in die 35 jaar, hoeft Wilma niet lang na te denken. ‘Tijdens de ziekte van mijn lieve partner en na zijn overlijden heb ik fantastische ondersteuning gekregen van mijn leidinggevende en collega’s,’ vertelt ze. ‘Die warmte en steun zal ik nooit vergeten. Dat heeft me diep geraakt. Hetzelfde geldt voor de waardering en het vertrouwen die ik in mijn werk kreeg van mijn lieve collega’s.’
Met een warm gevoel kijkt Wilma terug op haar tijd in CWZ. ‘Er zijn zoveel collega’s met wie ik fijn heb samengewerkt, teveel om op te noemen,’ lacht ze. ‘Het ziekenhuis heeft me de kans gegeven om mijn talenten te ontwikkelen. Ik ben dankbaar dat ik de Wilma ben geworden die ik nu ben.’
September 2024
CWZ is één van de 27 topklinische
opleidingsziekenhuizen in Nederland.
Al meer dan 170 jaar zijn wij hét ziekenhuis
van de regio Nijmegen.
CWZ is één van de 27 topklinische
opleidingsziekenhuizen in Nederland.
Al meer dan 170 jaar zijn wij hét ziekenhuis
van de regio Nijmegen.